Γράφει o Dr Παντελής Πανέρης, Γενικός Χειρουργός
Η βουβωνοκήλη αποτελεί τη συχνότερη μορφή κήλης. Απαντάται συχνότερα στους άνδρες. Εικοσιπέντε τοις εκατό (25%) των ανδρών θα παρουσιάσουν βουβωνοκήλη κατά τη διάρκεια της ζωής τους ενώ στις γυναίκες η συχνότερη κήλη είναι η μηροκήλη.
Η συχνότερη αιτία εμφάνισης της βουβωνοκήλης είναι η αύξηση της πίεσης στην κοιλιά. Έτσι η βουβωνοκήλη εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκα άτομα, σε άτομα που σηκώνουν βάρη, που ασχολούνται σε επαγγέλματα που απαιτούν έντονη χειρωνακτική εργασία, σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε καπνιστές, σε ασθενείς με χρόνια δυσκοιλιότητα και υπερπλασία του προστάτη. Μπορεί να υπάρχει και γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση της βουβωνοκήλης.
Η βουβωνοκήλη μπορεί να είναι ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα ή να προκαλεί άτυπα ενοχλήματα στη βουβωνική χώρα. Τα συχνότερα συμπτώματα που αναφέρουν οι ασθενείς με βουβωνοκήλη είναι η διόγκωση στη βουβωνική περιοχή η οποία μπορεί να συνοδεύεται από ενόχληση (τσιμπήματα) ή πόνο κατά τις κινήσεις, την άρση βάρους, το βήχα ή το σκύψιμο.
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της βουβωνοκήλης είναι η περίσφιξη. Σε αυτή την περίπτωση, το περιεχόμενο της κήλης περισφίγγεται και ισχαιμεί, με αποτέλεσμα τη γάγγραινα και τη νέκρωση. Σε αυτή την περίπτωση η χειρουργική αντιμετώπιση είναι επείγουσα και άμεση.
Καθώς η βουβωνοκήλη είναι ανατομικό πρόβλημα, η αντιμετώπιση της είναι πάντοτε χειρουργική ακόμη και για μικρές κήλες με στενό στόμιο στις οποίες ο κίνδυνος περίσφιξης είναι μεγαλύτερος.
Η πλαστική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης συνοδεύεται από τοποθέτηση πλέγματος με σκοπό την μείωση της πιθανότητας υποτροπής.
Η χειρουργική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό με εμπειρία στις μεθόδους.
Η βουβωνοκήλη μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανοικτή χειρουργική, με μικρή τομή η οποία μπορεί να επιτευχθεί με τοπική αναισθησία και μέθη. Η παραπάνω δυνατότητα είναι σημαντική ιδιαίτερα σε ασθενείς που φοβούνται τη γενική αναισθησία ή δεν είναι είναι δυνατό να υποβληθούν σε αυτή. Ο ασθενής έτσι αποφεύγει τη γενική αναισθησία και μπορεί να λάβει εξιτήριο μερικές ώρες μετά την επέμβαση.
Στη λαπαροσκοπική αντιμετώπιση η επέμβαση γίνεται διαμέσου μικρών τομών από τις οποίες εισάγονται τα εργαλεία και η ενδοσκοπική κάμερα υψηλής ευκρίνειας (λαπαροσκόπιο). Ακολουθεί η ανάταξη της βουβωνοκήλης και η τοποθέτηση του ειδικού πλέγματος με σκοπό την ισχυροποίηση του κοιλιακού τοιχώματος. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος, ο χρόνος αποκατάστασης εξαιρετικά σύντομος όπως και η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.
